Donderdag was ik jarig. Het was een verjaardag in het teken van taal. Een memorabele dag met ’s namiddags deel vier van een schrijfcursus en ’s avonds een feestje met vrienden en een dichter. Toen ik tegen twaalven in bed lag, kon ik de slaap niet vatten. Emoties en adrenaline gunden me geen rust.
Zomerse Schrijfweek
Of het wel iets voor mij was, die Zomerse Schrijfweek, vroeg ik mij vorige maand af. Dat het de ideale instapcursus was voor wie van schrijven wou proeven, deed me twijfelen want ik wist al lang dat schrijven altijd naar meer smaakte. Maar ik wou heel graag bijleren en meer creativiteit aan de dag leggen in mijn teksten, dus schreef ik me in.
Ik schrijf bijna altijd echte verhalen van echte mensen. Vorige week ontdekte ik dat mijn verbeelding blijft stromen eens het deksel van het vat is. Ik voelde hoe bevrijdend het is om mezelf te verliezen in het schrijven van fictieve verhalen. Ik leerde, alleen en samen met anderen, personages creëren die tot leven kwamen in de verhalen die we over hen vertelden. We ontdekten ook dat er onverwachte verbindingen ontstonden tussen die verhalen.
Teksten delen
Voor ik een nieuwe tekst met de wereld deel, gaat er zo goed als altijd een nacht overheen. Meerdere soms. De eerste versie van een tekst lees ik meermaals na en telkens schrap ik en herschrijf ik stukjes. Pas als ik er een goed gevoel over heb, stuur ik de tekst naar de klant. Datzelfde proces speelt zich af bij teksten die ik publiceer in mijn blogs.
Daarom kostte het mij tijdens dag één van de Zomerse Schrijfweek, veel moeite om mijn ongepolijste teksten voor te lezen aan de groep. Het voelde enorm kwetsbaar. De twijfel sloeg toe. Die knop moest om!
Op dag twee lukte het wel.
Jarig
Op dag vier was ik jarig. De voorbereidingen voor het feestje dat ik gepland had, liepen ’s voormiddags uit waardoor er geen tijd meer was voor mijn huiswerk. Die namiddag verdiepten we ons in dialogen en worstelde ik met het schrijven van realistische, fictieve gesprekken. Dat iets wat zo vanzelfsprekend lijkt, zo’n struikelblok kan zijn.
Toen kwam de avond. Ik at, dronk, lachte en praatte met man en vrienden aan de schragentafels in onze garage. Het was fris maar de vriendschap was als een warm deken rond mijn schouders.
De dichter
Om iets over zeven was Jee Kast er ook. Hij is woordkunstenaar en zoveel meer. Ik volg hem al vele jaren online en in maart 2018 mocht ik hem, tot mijn grote vreugde, interviewen.
Tijdens zijn Typmachinetour schrijft Jee Kast persoonlijke gedichten voor mensen waarmee hij eerst een korte babbel slaat. Het deed me plezier dat zijn agenda het toeliet dat ik hem kon boeken voor mijn verjaardag.
Die avond schreef hij voor mij en elk van mijn vriendinnen Tina, Cindy en Nina een gedicht. Om af te sluiten schreef hij er ook een voor Nina’s dochter Nena.
Nena declameerde haar gedicht zelf maar de andere vier werden voorgedragen door Jee Kast op de manier waarop alleen hij dat kan.
Het werd een memorabele dag.
De ochtend na mijn verjaardag schreef ik het gedicht ‘Dichter‘.
Creatief Schrijven vzw organiseert schrijfcursussen in Vlaanderen. Check hun website voor het cursusaanbod. Schrijfdocent Sonja Callay beveel ik aan omdat ze van bij de start van een cursus een groep mensen meesleept in een intens schrijfavontuur.
Dichter Jee Kast kan je boeken voor de Typemachinetour en andere acts. Volg hem op Facebook of Instagram als je meer van zijn werk wilt ontdekken.